สภาพแวดล้อมของที่อยู่อาศัยในโตเกียวกับเกียวโตน่าจะแตกต่างกัน และการเดินทางก็น่าจะแตกต่างกันด้วยนะคะ

คุณบิล : สิ่งที่ผมชอบมากที่สุดในการอาศัยอยู่ที่เกียวโตก็คือห้องพักที่กว้างมากครับ

คุณแคทรีนา : ตอนที่อยู่โตเกียวห้องพักของคุณบิลกว้างเท่าไหร่หรอคะ

คุณบิล : ตอนผมอยู่โตเกียวปีแรก ผมอยู่ห้องพักแบบ 2 คนครับ ขนาดน่าจะกว้างราว ๆ 30 ตารางเมตรได้ แต่ที่เกียวโตนี่ห้องพักคนเดียวขนาด 25 ตารางเมตร สบายขึ้นเยอะเลยครับ

คุณดิคา : นอกจากนั้น นอกหน้าต่างห้องพักที่โตเกียวจะเป็นกำแพงอาคารครับ… พอมาอยู่ที่เกียวโตผมถึงเปิดหน้าต่างห้องได้ และทุกครั้งที่ได้เปิดก็จะรู้สึกว่า “นี่เป็นชีวิตที่ดีจังเลย”

คุณฉวน : ฉันอยู่เกียวโตมาตลอดเลยค่ะ มีวิวทิวทัศน์สวย ๆ ให้ดูจริง ๆ ด้วยนะคะ

คุณแคทรีนา : ที่พักของฉันอยู่ใกล้มหาวิทยาลัยค่ะ เปิดหน้าต่างปุ๊บก็จะเห็นมหาวิทยาลัยเลย

ระยะห่างจากมหาวิทยาลัยในโตเกียวต่างกับที่เกียวโตจริงมั้ยคะ

คุณดิคาและคุณบิล : อ่อ ค่อนข้างห่างจริง ๆ ด้วยนะครับ

คุณบิล : ที่พักของผมตอนที่อยู่โตเกียวใช้เวลาเดินทางโดยรถไฟประมาณ 40 นาทีครับ

พอขึ้นปีสอง จึงได้ย้ายมาอยู่แชร์เฮาส์ใกล้มหาวิทยาลัยครับ ห้องก็แคบลงเหลือประมาณ 6 เสื่อ ค่าเช่าสำหรับห้อง 6 เสื่อนี้ก็ราว ๆ 8 หมื่นเยนนะครับ

※”เสื่อ” เป็นหน่วยวัดพื้นที่ห้องพักของญี่ปุ่น มีขนาด 1 เสื่อ เท่ากับ 1.62 ตารางเมตร

จากประสบการณ์ของผมแล้ว ค่าเช่าที่พักในโตเกียวกับเกียวโตต่างกันเกือบเท่าตัวเลยนะครับ ทั้งยังห่างจากมหาวิทยาลัยอีกด้วย

ในขณะที่ที่เกียวโตส่วนมากก็จะพักใกล้ ๆ มหาวิทยาลัยและปั่นจักรยานกันนะครับ

คุณฉวน : ฉันเคยอาศัยอยู่ที่หอพักในเกียวโตด้วยนะคะ ก่อนหน้านี้ฉันพักอยู่ที่หอพักของโรงเรียนสอนภาษาญี่ปุ่น ใกล้ ๆ หอพักจะมีซุปเปอร์มาร์เก็ต เดินทางไปโรงเรียนก็ใกล้ สะดวกมากเลยค่ะ ร้านขายของต่าง ๆ ก็เยอะด้วย

คุณแคทรีนา : ไม่ต้องทำอาหารเองก็ได้ใช่มั้ยคะ

คุณฉวน : ใช่ค่ะ ละแวกนั้นมีร้านอาหารจีนหลายร้านด้วยค่ะ

คุณดิคา : สิ่งที่ผมรู้สึกแตกต่างระหว่างโตเกียวกับเกียวโตอีกเรื่องนึงก็น่าจะเป็นเรื่องรถไฟครับ รถไฟที่โตเกียวจะมาค่อนข้างถี่ 5 นาที 1 คันบ้าง สายยามาโนเตะนี่ 2 นาที 1 คัน ที่เกียวโตนี่ 15 นาที 1 คันน่าจะได้นะครับ

คุณแคทรีนา : สาย Kintetsu ที่ฉันนั่งบ่อย ๆ ก็ราว 15 นาที 1 คัน JR ก็ 30 นาที 1 คัน ฉันเคยอยู่ที่เซนไดมาก่อนค่ะ รถไฟที่นั่นก็มาบ่อยกว่าที่เกียวโตนะคะ ตอนนี้เวลาจะออกไปไหนก็จะต้องเช็คเวลารถไฟไว้ให้ดีก่อน

คุณบิล : ที่โตเกียว ถึงแม้ว่ารถไฟจะมาบ่อย แต่ว่ามาแล้วยังขึ้นไม่ได้ก็มีนะครับ เพราะว่าบางทีคนเต็มขบวนรถ เลยต้องรอขึ้นคันต่อไป

คุณแคทรีนา : เหตุการณ์ขึ้นรถไฟไม่ได้แบบนี้ไม่ค่อยมีที่เกียวโตนะคะ แต่ถ้าเป็นรถประจำทางนี่ก็มีบ้างค่ะ

แต่ว่ารถประจำทางที่จะเต็มแบบนี้ก็จะเป็นสายที่มาบ่อยค่ะ อย่างสายที่ไปสถานีเกียวโตนี่ก็จะมาบ่อยมากเลย

คุณบิล : ขึ้นรถประจำทางไม่หลงหรอครับ

คุณดิคา : หลงนะครับ เพราะว่ามีหลายสายมากเลย

คุณแคทรีนา : แรก ๆ ก็หลงเหมือนกันค่ะ พอชินแล้วก็รู้สึกชอบรถประจำทางเหมือนกัน ช่วงแรก ๆ จะงง ๆ แถวทางแยกค่ะ

คุณบิล : ครั้งแรกผมขึ้นผิด 3 คันต่อกันเลยครับ (หัวเราะ)

คุณแคทรีนา : ฉันก็เคยขึ้นผิดเหมือนกันค่ะ แต่พนักงานขับรถบอกฉันว่า “ไม่ต้องจ่ายค่าโดยสารก็ได้ครับ” ใจดีมากเลยนะคะ

คุณแอน : ฉันก็คิดเหมือนกันค่ะว่าคนเกียวโตใจดี แล้วก็ยังเชี่ยวชาญเกี่ยวกับกิโมโน การจัดดอกไม้ และการชงชาด้วย